Wednesday, February 25, 2015

Wolf - Ravenous (2009)


Wolf - Ravenous (2009, Century Media)

O Roy Z έχει βάλει το χέρι του σε κάποιους από τους σημαντικότερους heavy metal δίσκους στα τέλη των 90ς και αρχές των 00ς, κυριολεκτικά έδωσε ώθηση και ξύπνησε κοιμισμένα θηρία (Bruce, Rob) και έσωσε την τιμή τους επίσης από τα ρεσιτάλ αστοχίας αμφοτέρων. Μεγάλο κεφάλαιο ο άνθρωπος. Ο κύριος Ζεντ λοιπόν που λέτε πηγαίνει να παρακολουθήσει μια συναυλία του αγαπημένου του Robin Trower (Procol Harum, Robin Trower band). Στο αυτοκίνητο ο φίλος του έχει και παίζει το Evil Star. Ο Roy Z κολλάει άσχημα στο βαθμό που κάθεται στο αμάξι για να μην χαλάσει την ακρόαση ενώ έχει ξεκινήσει η συναυλία και χάνει 2-3 τραγούδια. Με την κυκλοφορία του The Black Flame το άτομο γίνεται οπαδάρα οπότε και στέλνει mail στους Wolf ζητώντας να συνεργαστεί μαζί τους. Προφανώς και δέχονται και έτσι μετά από κάποια Accident of Birth, Chemical Wedding και Resurrection βάζει το χεράκι του σε άλλη μια από τις (λίγες) κορυφές του σύγχρονου heavy metal.

Εκτός του κυρίου Ζήτα όμως υπάρχουν και ωραίες συμμετοχές. Ο Mark Boals κάνει δεύτερα φωνητικά στο Love at First Bite (ΟΚ, ντάξει, δεν ξεχωρίζει και πολύ) και ο Hank Shermann (ο βασικός συνθέτης του Melissa, νιώστε) μοστράρει ένα θαυμάσιο σόλο στο ομώνυμο του δίσκου. Όλα φαίνονται ζάχαρη στα χαρτιά. Στην πράξη είναι ακόμα καλύτερα. Οι Wolf στο Ravenous παρουσιάζονται πάλι άψογοι, ώριμοι, εντελώς Wolf, πλέον χαρακτηριστικότατοι. Ισχύει και εδώ ότι όποιος σας πει ότι "κλέβουν Maiden" είναι επικίνδυνα άσχετος και καλή ένδειξη για να το έχετε γενικώς υπόψιν ότι πρόκειται περί μαλάκα που έχει αποψάρα για δίσκους *που δεν έχει ακούσει* (τι λες; υπάρχουν και τέτοιοι;).

Μεγάλη έμπνευση χαρακτηρίζει και αυτόν τον δίσκο. Σε προσωπικό επίπεδο θεωρώ πως ο δείκτης καυλωμένης έμπνευσης δεν πικάρει σε κάθε κομμάτι του δίσκου αλλά μα την αλήθεια, πικάρει τουλάχιστον στον μισό δίσκο και για τον υπόλοιπο έχω να πω ότι είναι τουλάχιστον πολύ, πολύ καλός. Άνετο σερί άκουσμα άπειρες φορές αλλά για να τα λέμε και όλα, κάποια κομμάτια έφαγαν ΠΟΛΥ περισσότερο repeat. Το τρίο της εισαγωγής σκοτώνει πραγματικά. Ιδανικό ξεκίνημα με το Speed On, όνομα και πράμα, και συνέχεια με το Curse You Salem που αποτελεί και μια από τις καλύτερες συνθέσεις της μπάντας, ανετότατα. Μεγάλο Mercyful Fate παιχνίδι, με την αγαπημένη συνήθεια του Niklas να μπάζει το τραγούδι με σόλο-χειροφρενιά τεράστιας πόρωσης. Μπαίνουν και οι στίχοι με το "Back in 1692, the year of the black witch", ΠΟΣΟ ΧΕΒΥ ΜΕΤΑΛ ΡΕ, τεράστιο έπος. Voodoo στο καπάκι, mid tempo και τέρμα πιασάρικο, vocal lines που δεν ξεχνιούνται ποτέ, λογική επιλογή για video.

Το "πιασάρικο" παρεμπιπτόντως είναι σίγουρα ιδανικό να περιγράψει την κατάσταση που επικρατεί στον δίσκο, πραγματικά μιλάμε για σπουδή σε κολλητικά ριφ, hooks και ρεφρέν. Όχι «μελόντικ μέταλ» τρύπια μπιγκ μπάμπολ hooks της οκάς, μιλάμε για ΧΕΒΥ ΜΕΤΑΛ. Καθόλου τυχαία πάντως ο δίσκος αποτελεί αγαπημένο άκουσμα πολλών οπαδών τους, τίτλος που διεκδικούν τουλάχιστον 4 δίσκοι τους, αδιάψευστος μάρτυρας υψηλής ποιότητας. Νομίζω πάντως πως το Ravenous θα κέρδιζε σε ένα τέτοιο poll στην Aγγλία, η οποία τους αγκάλιασε σε αυτόν τον δίσκο και έκτοτε τους αγαπάει πάρα πολύ και κάνει εμένα να ντρέπομαι τριπλά που οι Έλληνες έχουμε μείνει πίσω. Δεν είναι δυνατόν οι Άγγλοι ρε φίλε να έχουν πάρει πρέφα τους Wolf (τους Hell λογικό είναι, Άγγλοι είναι!) και εμείς να λέμε "ναι, καλή μπάντα, δεν λέω". ΤΙ ΔΕΝ ΛΕΣ ΡΕ ΑΝΙΩΘΕ ΚΑΙ ΑΜΠΑΛΕ ΚΑΙ ΚΑΗΜΕΝΕ; Αλλά ξέφυγα…

Δεν έχω να προσθέσω πολλά ακόμα. Πάρτε το, ακούστε το και με λίγη τύχη θα πιάσετε τις κομματάρες σαν το Mr. Twisted (υπέροχο, υπέροχο, σόλο – σας είπα ότι ο Niklas παίζει σχεδόν όλες τις κιθάρες στο δίσκο;) ή το Love at First Bite ή το Whiskey Psycho Hellions με την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και ριφ.

Τόσες σερί δουλειές δεν πηγαίνουν χαμένες (εντελώς...) μιας και οι πωλήσεις τους μένουν στα ίδια επίπεδα σε κάθε κυκλοφορία την στιγμή που κάθε χρόνο οι πωλήσεις παγκοσμίως πέφτουν δραματικά, σημάδι ότι αυξάνουν την δυναμική τους σε κάθε κυκλοφορία. Μαζί στους νέους οπαδούς και εγώ που επιτέλους έχω πάρει χαμπάρι, κάνω catching up στην φάση και μου τρέχουν τα σάλια για τον νέο τους δίσκο.

Τι θέλω να ακούσω live: CURSE YOU SALEM. Οποιοδήποτε άλλο από τους τίτλους που αναφέρθηκαν.

No comments: